CZTERY ŻYWIOŁY SŁOWA — on-line — 23—28 listopada 2020
Cztery Żywioły Słowa to wydarzenie literackie mające na celu ukazanie poprzez słowo — pisane, czytane, mówione — związków literatury z innymi dziedzinami sztuki, ich wzajemnych wpływów i inspiracji, które angażuje różne środowiska artystyczne. W tym roku postaraliśmy się znaleźć dla Żywiołów nową formułę, w ramach której nie rezygnując z ich założeń i realizując zaplanowaną misję, w bezpiecznych warunkach będziemy mogli opowiadać o literaturze i jej rozmaitych kontekstach. Zapraszamy na wydarzenia on-line
„Dyktanda czyli w jaki sposób wujek Staszek wówczas Michasia — dziś Michała — uczył pisać bez błędów”
„Dyktanda…” to zbiorek utworów Stanisława Lema, który powstał w roku 1970 jako pomoc w nauce ortografii sporządzona dla siostrzeńca żony pisarza, Michała Zycha. Dyktanda, wydane po raz pierwszy w roku 2001 ze starego brulionu, są pełne absurdalnego dowcipu, stanowią też erupcję fantastycznej, czasem okrutnej wyobraźni i można je porównać z rysunkami i tekstami klasyka czarnego humoru, Rolanda Topora.
Dyktanda przeczytają aktorzy związani ze Świdnicą:
ESKIMOSI — Oskar Hamerski /23.11.2020/
GRZYBY — Konrad Marszałek /24.11.2020/
DENTYŚCI — Natalia Sierzputowska /25.11.2020/
ROLNICY — Mateusz Baran /26.11.2020/
PADALEC — Juliusz Chrząstowski /27.11.2020/
„Literacko z…
Robert Kaśków, dyrektor i polonista w I Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy, doktor nauk humanistycznych, uczestnik projektu Alchemia teatralna. Interesuje się literaturą, historią kultury, piłką nożną i wszystkim, co „dziwne i niezwykłe”.
Aleksandra Kulak, polonistka w III Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy.
Krzysztof Frączek, dyrektor i polonista w III Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy
Mariola Mackiewicz – polonistka w II Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy
Ćwiczenia z tłumaczenia to propozycja dla wszystkich, którzy ciekawi są kulisów warsztatu tłumacza literatury, lub uczą się języka francuskiego. Na przykładzie szalonej powieści „Zazi w metrze” Raymonda Queneau i jej polskich wcieleń Krzysztof Dix opowie o specyfice przekładania literatury pięknej i rodzajach problemów, z jakimi tłumacz musi mierzyć się w swojej pracy.
Plenerowa wystawa „Poezja rzeczywistości” — świdnicki Rynek
Wulgarny napis, polityczne hasło, wyzwisko, zawieszone w próżni domysłu pojedyncze słowo, jakaś absurdalna myśl — widzimy je wszędzie dokoła nas, raz na jakimś fragmencie muru, który ostał się przed wyburzeniem, raz na kolejowym wiadukcie, raz na świeżo odrestaurowanym zabytku. Drażnią, irytują, będąc zwykle produktem bezmyślnego wandalizmu. Niekiedy jednak zaskakują niespodziewaną oryginalnością i pomysłowością, a czasami, zupełnie przypadkowo, z ich zestawienia w przestrzeni rodzą się nowe, niezamierzone, zaskakujące treści. Paweł Buczma wychwycił je i połączył, pokazując na swoich fotografiach, że „poezja rzeczywistości” potrafi odsłonić się przed nami w najbardziej zaskakujących miejscach.
Festiwalowy Konkurs Wiersza Obrazkowego
Jury Konkursu na Wiersz Obrazkowy, odbywającego się w ramach VIII edycji festiwalu Cztery Żywioły Słowa, zapoznało się z 96 nadesłanymi pracami, reprezentującymi dwie kategorie wiekowe (do 15 lat i od 16 lat). Autorzy wykazali się niezwykłą inwencją twórczą, podejmując polemikę z tradycyjnymi formami „uprawiania liryki” i tradycyjnym wyobrażeniem poety.
Polska noblistka, Wisława Szymborska w wierszu „Wieczór autorski” porównała boksera i pisarza. Pierwszy z nich prezentuje się podczas walki wśród wrzawy miłośników tego sportu i ma rzesze sympatyków. Drugi może liczyć jedynie na kilka przypadkowych osób na spotkaniu autorskim. Dodatkowo autorka gorzko i ironicznie w wierszu określiła status poety współczesnego, podkreślając następującymi słowami trud pracy literackiej – być poetą to „mieć wyrok skazujący na ciężkie norwidy”.
Mamy wrażenie, że w Konkursie na Wiersz Obrazkowy powyższe granice zostały przekroczone – bo można tworzyć poezję i doznawać w tym przyjemności, twórczej pasji i odkrywać w sobie coś, o czego istnieniu nie mieliśmy pojęcia. A przy tym być popularnym jak bokser, czego wszystkim uczestnikom życzymy. A może odwrotnie – być bokserem, który wiersz obrazkowy stworzy. Jest też droga trzecia – być bokserem literatury.