Poeta, prozaik i krytyk literacki. Urodzony 27 lipca 1960 roku, mieszka w Nowej Rudzie. Laureat nagród im. Marka Jodłowskiego (1994), Barbary Sadowskiej (1997), Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999) oraz Josepha Wittiga (2001). Dwukrotny stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki. W 2007 roku nominowany do Nagrody Literackiej Nike za tom szkiców krytycznych „Rozproszone głosy”. Studiował filozofię, następnie podyplomowo polonistykę. Doktor nauk humanistycznych, pracuje w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Prowadził warsztaty poetyckie w Studium Literacko-Artystycznym przy Uniwersytecie Jagiellońskim. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Praca dydaktyczna jest istotnym elementem jego działalności. Noworudzki poeta i krytyk, dzięki intensywnej aktywności, około roku 2000 zdobył renomę „człowieka, który czyta wszystkie tomiki poetyckie”. Swoją krytykę, której zarzuca się czasem nadmierną liryczność, definiuje jako „empatyczną”, koncentrującą się na autorze i wyrażanych przez niego emocjach. Podobnie pojmuje też własną poezję — autorskie „ja” i jego przeżycia umieszcza w centrum wiersza, jednocześnie osadzając je w szczegółowej obserwacji świata. Dzięki temu jego poezja zbliża się do prozy, którą również uprawia. Maliszewski tworzy literaturę solidną, charakteryzującą się formą przystępną dla odbiorcy i pozbawioną zbędnych ozdobników. Ideał ten ujawniają jego estetyczne deklaracje, na przykład w puencie wiersza dedykowanego Andrzejowi Sosnowskiemu „Kwiecień spółka z o.o.”: „Wszystko będzie z marszu; bez dłużyzn i pustych popisów pulsu”. Fragment ten można odczytać jako przytyk do pisarskiej maniery autora „Taxi”. Obok krytyki, pojawia się tu także postulat pisania „z marszu”, czyli na podstawie bezpośredniego doświadczenia, bez późniejszego upiększania relacji. Krytycy opisują jego styl jako rwaną, „strzępiastą” wypowiedź (Jacek Bierut) lub jako opis świata mozaikowego (Antoni Matuszkiewicz), co zdaje się inną formą nazwania tego samego zjawiska.

Fotograf. Mówi o sobie:
Poproszony o napisanie życiorysu artystycznego oniemiałem, uświadomiwszy sobie, że mój życiorys artystyczny nie był, nie jest i raczej nie będzie. Wprawdzie fotografowałem, pisałem wierszyki i piosenki, ale po pierwsze byłem dekarzem, hutnikiem, kierowcą, mleczarzem, w końcu studentem matematyki i filmoznawstwa, serwisantem komputerów i murarzem, by wreszcie po zakończeniu studiów móc zostać zupełnie nikim i schować się wśród mieszkańców miast i wsi, które miałem przyjemność odwiedzać. Dopiero ten stan pozwolił mi podjąć się zadań fotograficznych, o których marzyłem od dzieciństwa. Po drodze miałem kilka wystaw fotograficznych i przyjemność uczestnictwa w Świdnickim konkursie na książkę artystyczną. W 2014 przyjęto mnie do ZPAF-u do czego namawiał mnie mój mentor, fotograf i konserwator witraży Marek Gołowacz. Obecnie jestem tragarzem w Kielcach, czasami prowadzę zajęcia na Łódzkiej Politechnice, czasami organizuję koncerty muzyki współczesnej i improwizowanej.

Z wykształcenia andragog i filmoznawca, prowadzi blog Liczne rany kłute. Publikował w portalach Gazeta.pl, Onet, Wirtualna Polska oraz w serwisie Noizz.pl. Jest współautorem wywiadu rzeki z Krzysztofem Gonciarzem pt. „Rozum i godność człowieka” (2019), współautorem wywiadów z twórcami internetowymi „Historie twórców” (2021) oraz współautorem książki o substancjach psychoaktywnych pt. „Haj, czyli jak nie szkodzić sobie i innym” (2022).

Jest krytykiem literackim i muzycznym w serwisach Dwutygodnik i Czas Kultury, autorem współpracującym z portalami Gazeta.pl, Onet i Wirtualna Polska. Założył portal kulturalny Popmoderna.pl, prowadzi blog Popland. Jest wykładowcą na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, prowadzi zajęcia na temat muzyki popularnej.

Wokalistka, aktorka, autorka tekstów, performerka. Przez dziesięć lat aktywności aktorskiej grała u najważniejszych reżyserów teatralnych i filmowych, tworząc wiele nagradzanych ról. Współpracowała między innymi z Jerzym Grzegorzewskim, Piotrem Łazarkiewiczem, Agnieszką Holland, Piotrem Szulkinem, Kazimierzem Kutzem, Krystianem Lupą. Od 2005 roku koncentruje się głównie na twórczości muzycznej, która okazała się jej prawdziwą pasją. Wydała pięć albumów solowych. Laureatka prestiżowych nagród: Paszportu „Polityki”, Fryderyków, Wdechu „Gazety Wyborczej” i Fenomenu „Przekroju”. Maria Peszek wywołuje skrajne emocje, jasno i otwarcie wyraża swoje poglądy i jest jedną z najbardziej wyrazistych postaci w przestrzeni publicznej. W 2022 roku zagrała główną rolę kobiecą w miniserialu Netflixa „Królowa”.

Andrzej Błażewicz — reżyser teatralny, dramaturg, poeta. Urodził się w 1996 roku we Wrocławiu, wychowywał się w Świdnicy. Absolwent krakowskiej AST na Wydziale Reżyserii Dramatu. Od 2021 roku związany z Teatrem Polskim w Poznaniu gdzie pracuje jako pedagog teatru i dramaturg.
Jego twórczość została doceniona w najważniejszych konkursach dramatopisarskich w Polsce. Jest laureatem Konkursu na sztukę teatralną dla dzieci i młodzieży organizowanego przez Centrum Sztuki Dziecka w Poznaniu. Finalistą Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej. Finalistą IX i X Metafor Rzeczywistości. Laureatem konkursu Śląski Shakespeare im. Anny i Piotra Dobrowolskich. Laureatem Nagrody za debiut Instytutu Teatralnego.

Wychowanek Alchemii Teatralnej. Na początku teatralnej drogi był asystentem Jana Klaty, Agnieszki Glińskiej oraz duetu Strzępka/Demirski. Jako reżyser debiutował w Teatrze Bagatela „Żydem” Artura Pałygi. Często pracował z duecie z Pawłem Sablikiem – „Mała Syrenka” Teatrze Nowym w Krakowie, „Śluby Panieńskie” w Teatrze Polskim w Poznaniu (nagroda na festiwalu M-Teatr w Koszalinie, wyróżnienie w Klasyce Żywej). W ramach festiwalu Nowe Epifanie współrealizował spektakl Zwiastowania. W tym samym roku współrealizował również „Spektakl dyplomowy, czyli kilka piosenek o przemocy w teatrze” w Teatrze Nowym Proxima oraz był dramaturgiem przy „Pornografii” w reżyserii Jana Hussakowskiego w Teatrze Powszechnym w Radomiu.

Sceniczną premierę miały jego dramaty: „Polskie Rymowanki albo ceremonie”, „Andrzeju nie denerwuj się”, „Rady Pana Ojca” oraz „Narodziny Krokodyla”.
Publikował teksty dramatyczne, prozatorskie, poetyckie i krytyczne w „Wyspie”, piśmie „Format”, w magazynie „Cegła”, „Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży”, wrocławskiej „Odrze” oraz w „Fabulariach”, „Arteriach”, „Helikopterze”, „Nowym Napisie” i „Stonerze Polskim”.
„Ostatnie zimy” to jego książkowy debiut poetycki.

Mateusz Pakuła — dramatopisarz, dramaturg i reżyser teatralny wielokrotnie nagradzany za swoje sztuki, adaptacje i spektakle. Laureat Gdyńskiej Nagrody Dramaturgicznej i Nagrody Specjalnej miesięcznika „Teatr”. Wydał sześć książek z dramatami. Jego najważniejsze realizacje teatralne w ostatnim czasie to „Lem vs P. K. Dick” i „Pluton p-brane” w Teatrze Łaźnia Nowa w Krakowie oraz „Wieloryb the Globe”, w reżyserii Evy Rysovej. Jako dramaturg i autor adaptacji współtworzył m.in. takie spektakle jak: „Śnieg” czy „Konformista” w reżyserii Bartosza Szydłowskiego, oraz „Wojna polsko-ruska” i „Paw królowej” w reżyserii Pawła Świątka.

W 2021 roku opublikował swój debiut prozatorski, książkę „Jak nie zabiłem swojego ojca i jak bardzo tego żałuję”. Została ona nominowana do szeregu nagród, m.in. Odkrycia Empiku, Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza, Nagrody Literackiej Gdynia. Otrzymała też Nagrodę Specjalną w konkursie Debiut Literacki — Pióro Roku 2021.

„Wszystko w tej książce jest prawdą, a narrator to ja. Ale chcę równocześnie zaznaczyć, że to konwencja, której używam świadomie, bo byłem nastawiony na uzyskanie efektu maksymalnej szczerości. Czytelnik ma mieć poczucie, że ma do czynienia z prawdziwymi osobami i historią, która naprawdę miała miejsce”.
— autor w rozmowie z Joanną Barańską w Onet.pl

Zygmunt Miłoszewski — początkowo pracował dla popularnej gazety jako reportażysta z sal sądowych, a nabyte tam doświadczenie skrupulatnie wykorzystał, tworząc kolejne historie. Książki regularnie wydaje od 2005 roku, a jego debiutem literackim był horror „Domofon”. Wraz z upływem lat autor nie tylko rozwijał swój talent, ale też stopniowo zdobywał uznanie czytelników i krytyków, o czym świadczą kolejne przyznawane mu nagrody. Wśród nich warto wymienić Nagrodę Wielkiego Kalibru czy Tytuł Najlepszej Książki 2014 roku za powieść „Gniew”. Książki, jakie tworzy, pozwalają czytelnikowi zagłębić się w zupełnie inny świat — pełen kryminalnych intryg, problemów społecznych czy zagadek, które musisz rozwiązać. Oprócz tego autor porusza często niewygodne tematy odnoszące się do antysemityzmu, korupcji oraz służb specjalnych znanych z PRL-u. Sprawiło to, że Zygmunt Miłoszewski zyskał popularność nie tylko w Polsce, ale również w innych krajach — jego utwory zostały wydane w Holandii, Francji, Niemczech oraz w Wielkiej Brytanii. Znany jako publicysta, reportażysta, scenarzysta i pisarz wraz z rozwojem swojej kariery odkrywał kolejne talenty. Choć obecnie jest szczególnie znany jako autor poczytnych książek, to dał się też poznać jako scenarzysta, pracując razem z Borysem Lankoszem nad ekranizacją „Ziarno prawdy”. Zygmunt Miłoszewski ze swoim bratem Wojciechem Miłoszewskim stworzył również scenariusz do serialu kryminalnego „Prokurator”.

Urodził się w 1972 roku w Krakowie. W latach 1991 - 1996 studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 2002 roku uzyskał stopień doktora nauk, a w 2013 roku, na podstawie jego dorobku naukowego oraz napisanej monografii, przyznano mu stopień doktora habilitowanego. Jest polskim literaturoznawcą, tłumaczem oraz pisarzem. Był sekretarzem Wisławy Szymborskiej po otrzymaniu przez nią Nagrody Nobla. Od 2012 roku jest również prezesem Fundacji Wisławy Szymborskiej. W 2013 roku wszedł w skład Rady Języka Polskiego VII kadencji.

Michał Rusinek zadebiutował w 2003 roku książką „Między retoryką a retorycznością”, dwa lata później wyszła jego „Retoryka podręczna. Czyli jak wnikliwie słuchać i przekonująco mówić”. W 2006 roku wyszły „Prowincjonalne zagadki kryminalne” tego autora, które powstały jako cykl słuchowisk dla Radia Kraków. Podczas pracy w charakterze sekretarza Wisławy Szymborskiej, Michał Rusinek zajął się tłumaczeniem na język polski jej wierszy dla dzieci. Stały się one inspiracją do powstania bajek w odcinkach. W 2016 roku napisał biografię Wisławy Szymborskiej, zatytułowaną „Nic zwyczajnego. O Wisławie Szymborskiej”.

Michał Rusinek dwukrotnie był wyróżniony w konkursie Świat Przyjazny Dziecku, organizowanym przez Komitet Ochrony Praw Dziecka, za książki „Gdziekolwiek jestem – jest i Miś” oraz „Wihajster”, który otrzymał Nagrodę Główną. Jego „Retoryka codzienna” otrzymała Nagrodę rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego. Z kolei „Wierszyki domowe” uzyskały tytuł Książki Roku Polskiej Sekcji IBBY oraz zostały wpisane na listę Białych Kruków – White Raven. „Dziecko Gruffalo” tego autora zostało uznane za najlepszy przekład w plebiscycie Lokomotywa. (biogram: Wydawnictwo Znak)

Poeta urodzony w 1971 r. w Świdnicy. Wiersze drukował m.in. w: paryskiej „Kulturze”, „Czasie Kultury”, „eleWatorze”, „Frondzie”, „Kresach”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Odrze”, „Res Publice Nowej”, „Toposie”, „Twórczości”. Tłumaczony m.in. na: angielski, chorwacki, czeski, kataloński, niemiecki, rosyjski i serbski. Wydał tomy wierszy: Zwrot o bliskość (1997), Partycje oraz 20 innych wierszy miłosnych (1999), Rebelia (2001), Enzym (2004), Dni widzenia (2005), Praski raj (2009), Prędka przędza (2010), Przedmowa do 5 smaków (2013), Noc czerwi (2016), Dobór dóbr ( 2019), Pies gończy (FORMA 2021) oraz Emotywny zip (FORMA 2021).

Nauczyciel języka polskiego w I LO im. Jana Kasprowicza w Świdnicy, pomysłodawca i współorganizator Świdnickich Śród Literackich, autor wielu artykułów o tematyce literaturoznawczej, członek Stowarzyszenia „Chiazm”. W 2010 r. debiutował powieścią kryminalną „Tajemnice ulicy Pańskiej” (druga jego powieść to „Niebieskie zakony”). Został uhonorowany przez prezydenta Świdnicy Wojciecha Murdzka Nagrodą w Dziedzinie Kultury w 2011 r.

Poetka, doktor nauk humanistycznych. Debiutowała w 2006 roku esejem „Zawsze fragment” (I miejsce w świdnickim konkursie „Literackie Talenty 2006”). To również autorka tomików: „Tę drogerię mam po drodze” z 2008 r., za który otrzymała nagrodę w konkursie na debiut poetycki, organizowany przez wrocławski oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz „Próby generalne” (Mamiko, 2014). Jej wiersze były tłumaczone na język czeski. W 2016 ukazał się jej „Czarny Pegaz” – pierwszy powojenny przewodnik po grobach artystów pochowanych na świdnickich cmentarzach, a w 2019 „Świdnicki szlak kobiet”.

Poeta, działacz literacki, twórca spotkań z poezją, fotograf, założyciel Świdnickiej Fotografii Niezależnej. Dumny mąż i ojciec. Kolekcjoner staroci. Członek PTTK i Teraz Sudety. Prowadzi strony: https://www.facebook.com/spotkaniazpoezja oraz https://www.facebook.com/swidnickaniezaleznafotografia.

Redaktor naczelny portalu Popmoderna.pl, stały współpracownik Gazeta.pl, Wirtualnej Polski, CzasKultury.pl i miesięcznika „Teraz Rock”. Doktorant w Katedrze Krytyki Współczesnej Wydziału Polonistyki UJ. Interesuje się związkami między literaturą a popkulturą, brytyjską muzyką z lat 80. i 90. oraz włoskim futbolem. Stypendysta MKiDN w roku 2018.

Polonistka od zawsze związana z II LO w Świdnicy, tłumaczka, autorka książek („Koniec świata zapachów, czyli przewrotna historia z węchem w roli głównej”, „10 lat grupy dorosłych alchemików”, dramatów („Sami obcy”) i słuchowisk („Sułkopodobni”). Jest laureatką licznych nagród, m.in. Nagrody w dziedzinie kultury Prezydenta Miasta Świdnicy i „Anioła Kościoła Pokoju”.

Dyrektor i polonista w I Liceum Ogólnokształcącym, doktor nauk humanistycznych. Interesuje się literaturą, historią kultury, piłką nożną i wszystkim, co „dziwne i niezwykłe”.

Dyrektor i polonista w III Liceum Ogólnokształcącym , absolwent reżyserii teatru dzieci i młodzieży, animator
Teatru Metafory Alter K.

Nauczycielka języka polskiego w III Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy. Od dwudziestu lat przewodniczy
Powiatowemu Konkursowi Literackiemu " Lir...rodzaj różny", jest też redaktorką pokonkursowej antologii. Zajmuje się także
organizacją Powiatowego Turnieju Jednego Wiersza "Pejzaże duszy".

Kulturoznawca, tłumacz, animator kultury. Jest autorem artykułów o inscenizacji operowej i współczesnych strategiach promocji opery, prac poświęconych historii kultury oraz współczesnej refleksji nad kulturą, a także tłumaczem tekstów naukowych. Zajmie się organizacją warsztatów z zakresu praktyki przekładu literackiego na przykładach z literatury francuskiej.

Aktorka, lalkarka , wokalistka , animatorka kultury. Debiutowała w Teatrze Nowym w Poznaniu. Obecnie od 25 lat gra na deskach Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu.
Od 20 lat prowadzi autorski teatr Bajka dla dzieci oraz Studio Teatralne Vena. Autorka wielu projektów warsztatowo teatralnych. Indywidualna nagroda aktorska na Inetrnotional Festival of Puppetry in Podgorica – Montenegro. Laureatka konkursu “Rzeźbiarze Wyobraźni ” organizowanego przez Teatr im. H. Modrzejewskiej w Legnicy. I miejsce na Ogólnopolskim Festiwalu Piosenki Francuskiej.

scenarzysta, aktor, dramaturg, pisarz. Według jego scenariuszy zrealizowano wiele filmów fabularnych, między innymi „300 mil do nieba” i „Bandytę”, a także takie seriale jak „Przeprowadzki” czy 3. część „Ekstradycji”, słuchowiska, spektakle teatru TV. Zwycięzca amerykańskiego konkursu na scenariusz „Hartley-Merrill Prize”. Współpracuje z najlepszymi polskimi reżyserami. Członek Europejskiej Akademii Filmowej. Dla młodszych czytelników napisał dwie książki, obie wydane przez Wydawnictwo Zielona Sowa: „Uśmiech” oraz „Mirabelkę” – która dotychczas zdobyła m.in. wyróżnienie literackiej Polskiej Sekcji IBBY 2018,  tytuł Wydarzenia Roku przyznawany przez „Magazyn Literacki Książki” oraz Nagrodę Literacką m.st. Warszawy 2019.  Napisał też wiele powieści, a do najbardziej znanych należą: „Saga czyli filiżanka, której nie było”, „Święty chaos” czy „Znaleźć, naprawić, wykończyć”. W kwietniu 2019 roku ukazała się jego najnowsza książka „Była sobie miłość”.

poeta. Wiersze drukował m.in. w: paryskiej „Kulturze”, „Czasie Kultury”, „eleWatorze”, „Frondzie”, „Kresach”, „Kwartalniku Artystycznym”, „Odrze”, „Res Publice Nowej”, „Toposie”, „Twórczości”. Tłumaczony m.in. na:  angielski, chorwacki, czeski, kataloński, niemiecki, rosyjski i serbski. Wydał tomy wierszy: „Zwrot o bliskość” (1997), „Partycje oraz 20 innych wierszy miłosnych” (1999), „Rebelia” (2001), „Enzym” (2004), „Dni widzenia” (2005), „Praski raj” (2009), „Prędka przędza” (FORMA 2010), „Przedmowa do 5 smaków” (FORMA 2013), „Noc czerwi” (FORMA 2016) oraz „Dobór dóbr” (FORMA 2019). Uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kasprowicza w Świdnicy. Jest absolwentem polonistyki w Zielonej Górze. Laureat Konkursu Poetyckiego im. Rainera Marii Rilkego w Sopocie (1997) oraz konkursu im. Rafała Wojaczka w Mikołowie (1997). Debiutował w 1993 roku w „Roczniku Świdnickim”.

poeta, działacz literacki, twórca spotkań z poezją, fotograf, założyciel Świdnickiej Fotografii Niezależnej. Dumny mąż i ojciec. Kolekcjoner staroci. Członek PTTK i Teraz Sudety. Prowadzi strony: https://www.facebook.com/spotkaniazpoezja  oraz https://www.facebook.com/swidnickaniezaleznafotografia

plastyk, specjalista ds. grafiki i wystawiennictwa w Świdnickim Ośrodku Kultury, na co dzień pracuje w Galerii Fotografii, od czasu do czasu wymyśla też ciekawe warsztaty różnych technik rzemieślniczych i artystycznych dla najmłodszych.

poetka, doktor nauk humanistycznych. Debiutowała w 2006 roku esejem „Zawsze fragment” (I miejsce w świdnickim konkursie „Literackie Talenty 2006”). To również autorka tomików: „Tę drogerię mam po drodze” z 2008 r., za który otrzymała nagrodę w konkursie na debiut poetycki, organizowany przez wrocławski oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz „Próby generalne” (Mamiko, 2014). Jej wiersze były tłumaczone na język czeski. W 2016 ukazał się jej „Czarny Pegaz” – pierwszy powojenny przewodnik po grobach artystów pochowanych na świdnickich cmentarzach, a w 2019 „Świdnicki szlak kobiet”.

filolog, religioznawca i filozof. Wieloletni nauczyciel języka polskiego w I Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy. Interesuje się filozofią i religią Dalekiego Wschodu oraz literaturą i współczesną myślą teologiczną.

nauczycielka języka polskiego w III Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy. Od dwudziestu lat przewodniczy Powiatowemu Konkursowi Literackiemu „Lir…rodzaj różny”, jest też redaktorką pokonkursowej antologii. Zajmuje się także organizacją Powiatowego Turnieju Jednego Wiersza „Pejzaże duszy”. W ramach Przeglądu Talentów „NasTrójka” prowadzi warsztaty kreatywnego pisania. Prywatnie, rozmiłowana w japońskiej miniaturze, tworzy haiku do szuflady.

rocznik 1989, fotograf młodego pokolenia, ściśle związany z czarno-białą fotografią analogową, założyciel Świdnickiej Fotografii Niezależnej, organizator undergroundowych eventów fotograficznych. W swojej twórczości porusza się od fotografii eksperymentalnej poprzez street foto, na reportażu kończąc. Jak on sam mówi: „jako członek fotograficznego uniwersum czerpię inspirację z otaczającego świata, z rzeczy już na co dzień nie dostrzeganych”.

od 1991 roku bierze udział w wielu projektach muzycznych i teatralnych: między innymi jako reżyser, wokalistka, autorka scenariuszy i tekstów piosenek. W 1999 roku ukończyła Filologię Polską w Państwowej Wyższej Szkole Pedagogicznej w Zielonej Górze, a następnie studia podyplomowe na Akademii Muzycznej we Wrocławiu dające kwalifikację do nauczania muzyki i animacji kultury. Jest również absolwentką Wydziału Lalkarskiego Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu na kierunku Reżyseria Teatru Dzieci i Młodzieży. Obecnie nauczyciel muzyki w szkole podstawowej i nieprzerwanie podejmuje różne działania teatralno-muzyczne.

ukończył w 2010 roku politologię w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Wałbrzychu. Prowadzi wspólnie z Pawłem Buczmą „Spotkania z poezją” w Świdnicy. Prowadzi warsztaty z poezji w grupie na facebooku „Kształty słów — zajrzyj tu, napisz coś”. Zwycięzca pierwszego Świdnickiego slamu poetyckiego, współautor instalacji „Dlaczego” w ramach 8. Ogólnopolskiej Biesiady Literackiej w Świdnicy, brał udział w artystycznej instalacji „Budka nietelefoniczna” w Świdnicy. Publikacje: „Pro_arte” (2016), „Helikopter” (2016).

świdniczanin, bibliotekarz, podróżnik, żeglarz, założył zespół punkowy Pornos Karabinos, gdzie śpiewał i pisał teksty. poprowadził wiele spotkań literackich ze znanymi autorami literatury krajowej. Prowadził warsztaty dotyczące żołnierzy wyklętych, opiekun dyskusyjnego klubu książki.

poetka. Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Wielokrotnie nagradzana w konkursach literackich, m.in. I nagrodą podczas VIII i X Wałbrzyskich Ścieżek Literackich (1988 i 1990), II nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Edwarda Stachury „Kujawskie inspiracje” we Włocławku (1991), I nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie „Nasz Czas” w Toruniu (1993), I nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O pajdkę chleba razowego” w Puławach (1993), III nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Poezji Religijnej w Miliczu (1993) i wyróżnieniem w XVII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Haliny Poświatowskiej w Częstochowie (1993). Laureatka Ogólnopolskich Festiwali Filmów Amatorskich POL-8 (1986–1989) za filmy: „Płacz świec”, „Szukam człowieka”, „Ta trzecia”, „Bukiet”. Autorka tomików „Dzban czystej wody” (1993), „Anioły nie śpią” (2001), „Widok 21” (2012) oraz „Baśni świdnickich” (2009).

poeta, fotograf, działacz literacki, twórca „Spotkań z poezją”, które odbywały się w dawnej Piwnicy Świdnickiej w 2005 i 2006 roku, reaktywowane w 2012 roku i trwające do dziś w Baroccafe. Zwycięzca wielu turniejów jednego wiersza. Miłośnik gór.

historyk literatury nowoczesnej, krytyk literacki, regionalista (silezjanista), kierownik Zakładu Historii Literatury Polskiej po 1918 roku, Pracowni Literatury Polskiej po 1989 roku i Śląskiej Pracowni Regionalistycznej w Instytucie Filologii Polskiej UWr. Zajmuje się współczesną polską prozą, kulturą literacką na Śląsku po 1945 roku, antropologicznymi problemami nowoczesności. W 1996 ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. W latach 1996–1999 kierował działem krytyki pisma literacko-artystycznego „Dykcja”. Doktoryzował się na UWr w 2000, a habilitował tamże w 2014. Jako recenzent współpracuje z miesięcznikami „Nowe Książki” i „Odra”.

poetka, doktor nauk humanistycznych. Debiutowała w 2006 roku esejem Zawsze fragment (I miejsce w świdnickim konkursie „Literackie Talenty 2006”). To również autorka tomików: Tę drogerię mam po drodze z 2008 r., za który otrzymała nagrodę w konkursie na debiut poetycki, organizowany przez wrocławski oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Próby generalne (Mamiko, 2014). Jej wiersze były tłumaczone na język czeski. W 2016 ukazał się jej Czarny Pegaz – pierwszy powojenny przewodnik po grobach artystów pochowanych na świdnickich cmentarzach.

filolog, religioznawca i filozof. Wieloletni nauczyciel języka polskiego w I Liceum Ogólnokształcącym w Świdnicy. Interesuje się filozofią i religią Dalekiego Wschodu oraz literaturą i współczesną myślą teologiczną.

współorganizator Świdnickich Śród Literackich oraz świdnickiego literackiego Festiwalu Cztery Żywioły Słowa. Autor licznych artykułów o tematyce krytycznoliterackiej i kulturoznawczej oraz powieści „Tajemnice ulicy Pańskiej” (2010), „Niebieskie zakony” (2013), farsy „Urząd nad jeziorem” (2013), noweli „Wieża”, a także krótkich form prozatorskich obejmujących postmodernistyczne wersje legend świdnickich powstałych w ramach projektu „Wieża” legend (2013). W 2011 r. otrzymał świdnicką Nagrodę w Dziedzinie Kultury, a w 2014 r. Nagrodę Publiczności Warto, przyznawaną przez wrocławski dodatek „Gazety Wyborczej” i miasto Wrocław.

poeta, prozaik i krytyk literacki. Absolwent filozofii, adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor kilkudziesięciu książek poetyckich, prozatorskich oraz szkiców krytycznych. Ostatnio wydał tomy poetyckie Potrawy pośmiertne (2010), Ody odbite (2012), utwory prozatorskie Manekiny (2012), Przemyśl-Szczecin (2013) oraz szkice Pociąg do literatury. Szkicownik literacki z Dolnego Śląska (2010). Laureat nagród im. Barbary Sadowskiej (1997), im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999), w 2007 nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Od 2015 Karol Maliszewski oraz Olga Tokarczuk są gospodarzami Festiwalu Góry Literatury organizowanym w Nowej Rudzie.

pisarka, autorka sztuk teatralnych i felietonistka. Zadebiutowała w 2002 powieścią „Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną”, wydany dwa lata później „Paw królowej” przyniósł jej nagrodę Nike. W 2012 ukazała się jej trzecia powieść „Kochanie, zabiłam nasze koty”.  W 2018 roku Masłowska powróciła poematem „Inni ludzie”. W 2013 roku, nakładem Wydawnictwa Literackiego wydany został wywiad rzeka z autorką pt. „Dusza światowa”, rok później adresowana do dzieci i dorosłych książka „Jak zostałam wiedźmą”, zaś w 2015 i 2017 roku ukazały się dwa zbiory jej felietonów, kolejno „Więcej niż możesz zjeść” oraz „Jak przejąć kontrolę nad światem, nie wychodząc z domu”. Jej dramat „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” wystawiany był m.in w Australii, USA i na Sachalinie. Za napisaną dla Teatru Rozmaitości sztukę „Między nami dobrze jest” (2008) otrzymała nagrodę Ministra Kultury. W 2014 roku pod pseudonimem Mister D ukazała się jej płyta „Społeczeństwo jest niemiłe”. (materiały wydawcy)

pianistka, kompozytorka, poetka. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kasprowicza w Świdnicy. Ukończyła z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia w Świdnicy w klasie fortepianu. Uczęszczała do Wrocławskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej oraz do Krakowskiej Szkoły Jazzu. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskiej Szkole Filmowej.

aktorka Teatru Lalki i Aktora w Wałbrzychu, lalkarka, piosenkarka, laureatka wielu nagród artystycznych. śpiewająca aktorka, wszechstronnie utalentowana. Laureatka wielu muzycznych konkursów.

doktor, pracuje w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie wykłada współczesne edytorstwo książki oraz literaturę oświecenia. Przez kilka lat był zastępcą redaktora serii Biblioteka Narodowa wydawanej przez Ossolineum.

poeta, fotograf, działacz literacki, twórca „Spotkań z poezją”, które odbywały się w dawnej Piwnicy Świdnickiej w 2005 i 2006 roku, reaktywowane w 2012 roku i trwające do dziś w Baroccafe. Zwycięzca wielu turniejów jednego wiersza. Miłośnik gór.

poetka, doktor nauk humanistycznych. Debiutowała w 2006 roku esejem Zawsze fragment (I miejsce w świdnickim konkursie „Literackie Talenty 2006”). To również autorka tomików: Tę drogerię mam po drodze z 2008 r., za który otrzymała nagrodę w konkursie na debiut poetycki, organizowany przez wrocławski oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Próby generalne (Mamiko, 2014). Jej wiersze były tłumaczone na język czeski. W 2016 ukazał się jej Czarny Pegaz - pierwszy powojenny przewodnik po grobach artystów pochowanych na świdnickich cmentarzach.

pomysłodawca i współorganizator Świdnickich Śród Literackich (cyklicznej imprezy odbywającej się od 2006 r.) oraz świdnickiego literackiego Festiwalu Cztery Żywioły Słowa. Członek stowarzyszenia Chiazm oraz Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Autor licznych artykułów o tematyce krytycznoliterackiej i kulturoznawczej oraz powieści Tajemnice ulicy Pańskiej (2010), Niebieskie zakony (2013), farsy Urząd nad jeziorem (2013), noweli Wieża, a także krótkich form prozatorskich obejmujących postmodernistyczne wersje legend świdnickich powstałych w ramach projektu Wieża legend (2013). W 2011 r. otrzymał świdnicką Nagrodę w Dziedzinie Kultury, a w 2014 r. Nagrodę Publiczności Warto, przyznawaną przez wrocławski dodatek „Gazety Wyborczej” i miasto Wrocław. Stypendysta Prezydenta Świdnicy w latach 2010 i 2013.

poeta, laureat Turniejów Jednego Wiersza podczas Świdnickich Śród Literackich, działa w grupie literackiej Rubikon. Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego w Świdnicy.

pianistka, kompozytorka, poetka. Absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego im. Jana Kasprowicza w Świdnicy. Ukończyła z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia w Świdnicy w klasie fortepianu. Uczęszczała do Wrocławskiej Szkoły Jazzu i Muzyki Rozrywkowej oraz do Krakowskiej Szkoły Jazzu. Obecnie studiuje na Uniwersytecie Jagiellońskim i Warszawskiej Szkole Filmowej.
Nowa Szkoła w „Czterech Żywiołach” – na potrzeby festiwalu został stworzony projekt, który jest konglomeratem słów i muzyki, historii i melodii, które z pewnością zapadną w pamięć słuchaczom. Na koncercie będzie można wysłuchać muzycznej aranżacji utworów z debiutanckiego tomu poezji Anny Micińskiej „Problemy Współczesnej Ornitogamii”. Pojawią się także opowiadania i bajki wybitnego szczecińskiego artysty. Całość jest wynikiem pracy trojga muzyków, którzy mają słabość do słów. Hybryda wierszy i muzyki elektronicznej może być dzieckiem poezji śpiewanej a jak to z dziećmi - nigdy nie wiadomo co się wydarzy...

wrocławska poetka, opublikowała zbiory wierszy Zrosty (1999), Wodne wiersze (2002), Składnia (2004), Ulica Słowiańska (2012) oraz Niska rozdzielczość (2013), za który została nominowana do nagrody Silesius w kategorii Książka Roku. Laureatka głównej nagrody w konkursie im. Jacka Bierezina (1998) i nagrody „Gazety Wyborczej” WARTO (2013)

zajmuje się malarstwem, muzyką i pisaniem. Uczestniczył w wielu spotkaniach autorskich i wystawach indywidualnych. W 2014 roku ukazał się jego literacki debiut, powieść Wanna wydana przez wydawnictwo GSMA. Eksperymentalna forma i kontrowersyjna tematyka książki często wywoływała burzliwe dyskusje podczas spotkań autorskich. Czytelnicy docenili lekkie pióro oraz trafne spostrzeżenia młodego autora. Tematykę swoich prac malarskich czerpie bezpośrednio z obserwacji otaczającego nas świata, przedstawiając rzeczywistość w sposób surrealistyczny. Wielokrotnie łączy ze sobą kilka różnych technik plastycznych w jednej pracy. Kładzie ogromny nacisk na dopracowanie detali i długą trwałość prac. Jego obrazy znajdują się w polskich i zagranicznych kolekcjach.

aktorka, absolwentka Wydziału Sztuki Lalkarskiej Akademii Teatralnej w Warszawie Filia w Białymstoku.. W wałbrzyskim Teatrze Lalki i Aktora pracuje od 2008 roku. W swoim dorobku, oprócz ról miłych i radosnych dziewczynek, ma także te bardziej niejednoznaczne. Taka była m.in. jej Alina z Balladyny w reżyserii Marioli Ordak-Świątkiewicz.

ukończył w 2010 roku politologię na Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Wałbrzychu. Prowadzi wspólnie z Pawłem Buczmą „Spotkania z poezją” w Świdnicy. Prowadzi warsztaty z poezji w grupie na facebooku „Kształty słów- zajrzyj tu, napisz coś.” Zwycięzca pierwszego Świdnickiego slamu poetyckiego, obecnie przygotowuje materiał na pierwszy tomik. Współautor instalacji Dlaczego w ramach 8. Ogólnopolskiej Biesiady Literackiej w Świdnicy, autor biorący udział w artystycznej instalacji Budka Nietelefoniczna w Świdnicy. Publikacje: Pro_arte (2016), Helikopter (2016).

jeden z najwybitniejszych polskich poetów współczesnych, a także prozaik – głównie autor powieści kryminalnych oraz wokalista zespołów Świetliki oraz Czarne Ciasteczka. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Mieszka i tworzy w Krakowie. Debiutował książką Zimne kraje, wydaną w 1992 przez Fundację Brulionu. Zaraz po debiucie został dostrzeżony i uznany przez licznych krytyków za jednego z dwóch najwybitniejszych (obok Jacka Podsiadły) przedstawicieli tzw. pokolenia Brulionu. W 1993 skontaktował się z muzykami krakowskiego zespołu Trupa Wertera Utrata i założył grupę Świetliki.

poetka; ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Wielokrotnie nagradzana w konkursach literackich, m.in. I nagrodą podczas VIII i X Wałbrzyskich Ścieżek Literackich (1988 i 1990), II nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Literackim im. Edwarda Stachury „Kujawskie inspiracje” we Włocławku (1991), I nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie „Nasz Czas” w Toruniu (1993), I nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim „O pajdkę chleba razowego” w Puławach (1993), III nagrodą w Ogólnopolskim Konkursie Poezji Religijnej w Miliczu (1993) i wyróżnieniem w XVII Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim im. Haliny Poświatowskiej w Częstochowie (1993). Laureatka Ogólnopolskich Festiwali Filmów Amatorskich POL-8 (1986–1989) za filmy: Płacz świec, Szukam człowieka, Ta trzecia, Bukiet.

absolwentka I Liceum Ogólnokształcącego w Świdnicy, aktywna uczestniczka Świdnickich Śród Literackich i projektu „Alchemia Teatralna”. Wielokrotnie nagradzana podczas Turniejów Jednego Wiersza w Świdnicy, m. in. podczas „Biesiady Poetyckiej”. Laureatka XXVI Turnieju Jednego Wiersza im. Rafała Wojaczka.

absolwent wrocławskiej filii PWST, aktualnie aktor  w Starym Teatrze w Krakowie. Tam stworzył ponad 30 nasyconych niezwykłą ekspresją postaci, jak choćby brawurowy Ram Gerszon w „Towiańczykach…” Rubina w ostatnim sezonie. Artysta o bardzo wyrazistej osobowości, ogromnej skali talentu i charakterystycznej vis comica. Role, które przyniosły mu aktorskie nagrody:  Posła Parysów/ Rotmistrza w „Odprawie posłów greckich” (Konfrontacje Klasyka polska, 2007), Pijakiewicza w „Pijakach” (Konkurs na Inscenizację Dawnych Dzieł Literatury Europejskiej, 2010) i Zagłobę w „Trylogii” (Kaliskie Spotkania Teatralne, 2010). Zapracował także na zbiorową nagrodę aktorską w Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2014) jako Broniewski w „Bitwie Warszawskiej 1920” Demirskiego/Strzępki. Aktor z równą łatwością wpisywał się w styl wybitnych reżyserów starszego pokolenia (Wajdy czy Grabowskiego), jak i przedstawicieli nowego teatru: Borczucha, Zadary, Wysockiej, Wyrypajewa. Istotne dla swego aktorskiego rozwoju role – mocne, doskonałe warsztatowo i przekonujące wewnętrzną prawdą emocji – zagrał u Jana Klaty, poza „Trylogią” także w „Trzech stygmatach Palmera Eldritcha”, „Orestei”, „Tajnym Agencie” i „Weselu hrabiego Orgaza”. (afw).  Angażuje się również w działania dydaktyczne, jest jednym  z twórców Projektu Edukacji Teatralnej ( od 2000 r w Świdnickim Ośrodku Kultury)  oraz prowadzi zajęcia w ramach „Alchemii Teatralnej”, gdzie wyreżyserował kilkanaście spektakli teatralnych i pokazów warsztatowych z grupami młodzieżowymi i dorosłymi.

opublikowała zbiory wierszy Zrosty (1999), Wodne wiersze (2002), Składnia (2004), Ulica Słowiańska (2012) oraz Niska rozdzielczość (2013), za który została nominowana do nagrody Silesius w kategorii Książka Roku. Laureatka głównej nagrody w konkursie im. Jacka Bierezina (1998) i nagrody „Gazety Wyborczej” WARTO (2013). Mieszka we Wrocławiu przy ulicy Słowiańskiej.

poeta, prozaik, krytyk literacki. Absolwent polonistyki UMCS. Laureat nagród im. Kazimiery Iłłakowiczówny i Fundacji Kultury w konkursie "Promocja najnowszej literatury polskiej", został nagrodzony także przez wrocławski oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w konkursie na książkowy Poetycki Debiut Roku 2001. Publikował m.in. w "Odrze", "Kresach", "Czasie Kultury", "Akcencie", "Studium", "FA-artcie". Studiował filologię polską na uniwersytetach we Wrocławiu i w Lublinie. Jeden z założycieli Fundacji Na Rzecz Kultury i Edukacji im. Tymoteusza Karpowicza i księgarni Tajne Komplety. Autor tomów poetyckich Igła (2002), Fizyka (2008), Frak człowieka (2011), powieści PiT (2007), Spojenia (2009), Hajs (2013), Pornofonia (2014), a także redaktor Rozkładu jazdy. Dwadzieścia lat literatury Dolnego Śląska po 1989 roku (2012). Mieszka we Wrocławiu.

projektant interakcji i user experience. Z zamiłowania projektant systemów identyfikacji wizualnej, książek i akcydensów. Zrealizował kilkadziesiąt projektów, m.in. dla Wydawnictwa Ossolineum, Inicjatywy Wydawniczej Chiazm oraz Wydawnictwa Kiklop. Mieszka we Wrocławiu.

poeta, prozaik i krytyk literacki. Absolwent filozofii, adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor kilkudziesięciu książek poetyckich, prozatorskich oraz szkiców krytycznych. Ostatnio wydał tomy poetyckie Potrawy pośmiertne (2010), Ody odbite (2012), utwory prozatorskie Manekiny (2012), Przemyśl-Szczecin (2013) oraz szkice Pociąg do literatury. Szkicownik literacki z Dolnego Śląska (2010). Laureat nagród im. Barbary Sadowskiej (1997), im. Ryszarda Milczewskiego-Bruno (1999), w 2007 nominowany do Nagrody Literackiej Nike. Mieszka w Nowej Rudzie.

pomysłodawca i współorganizator Świdnickich Śród Literackich, członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, autor powieści kryminalnych Tajemnice ulicy Pańskiej (2010), Niebieskie Zakony (2013) oraz dramatu Urząd nad jeziorem (2013). Laureat Nagrody w Dziedzinie Kultury przyznawanej przez Prezydenta Świdnicy oraz Nagrody Publiczności „Gazety Wyborczej” WARTO.

polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy oraz pieśniarz. Pierwsze kroki na scenie stawiał w Domu Kultury „Śnieżka” w Dębicy. Po ukończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie – Filia we Wrocławiu, występował w produkowanym we Wrocławiu programie TVP 2 Truskawkowe studio, a w 1994 roku związał się z wrocławskim Teatrem Polskim, gdzie jeszcze podczas studiów debiutował rolą Józka w spektaklu Tadeusza Różewicza Pułapka. Niezwykle dynamiczny na scenie, grał potem zazwyczaj bohaterów nerwowych lub po przejściach, m.in. w przedstawieniu Nasz człowiek (1998), musicalu Przygody Tomka Sawyera (1998) czy Mizantrop (2003) Moliera. Występował także w teatrach wrocławskich: Muzycznym "Capitol" (1994, 2002-2003), K2 (1995), 12 (1998), Komedia (2006) i Teatrze na Woli w Warszawie (2005). Od roku 2010 juror Festiwalu Piosenki Angielskiej w Brzegu, gdzie obok niego w jury zasiada m.in. Paweł Kukiz. Za swoją własną wersję piosenki Stinga pt. „Księżyc nad Burbon Street” otrzymał nagrodę Grand Prix na XV Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu. W spektaklu Słyszę czasem kroki śpiewał piosenki grupy Police, wykorzystując też fragment dramatyczny Samuela Becketta. Debiutował w dwóch filmach Jana Jakuba Kolskiego – Jańcio Wodnik (1993) i Cudowne miejsca (1994). Na małym ekranie występował potem gościnnie w serialach (M jak miłość, Na dobre i na złe) i sitcomach (Lokatorzy, Świat według Kiepskich) oraz teleturnieju dla młodzieży TVP3 Budujemy mosty w roli starosty baśniowej krainy i programie z gatunku "docu-crime" Biuro kryminalne (2005).

nauczyciel języka polskiego w I LO im. Jana Kasprowicza w Świdnicy, pomysłodawca i współorganizator Świdnickich Śród Literackich, doktorant Uniwersytetu Wrocławskiego, autor wielu artykułów o tematyce literaturoznawczej, członek Stowarzyszenia Chiazm. W 2010 r. debiutował powieścią kryminalną Tajemnice ulicy Pańskiej. Otrzymał za nią nominację do prestiżowej nagrody Warto przyznawanej przez miasto Wrocław i Gazetę Wyborczą oraz został uhonorowany przez Prezydenta Miasta Świdnicy, Wojciecha Murdzka, Nagrodą w Dziedzinie Kultury w 2011 r.

polonista, pracownik Uniwersytetu Wrocławskiego. Autor tekstów: Znaki brydżowe, O antologii edytorskiej, Literackie obrazy tortur, Kwalifikatory uczty, Przyczynek do sympozjologii, W świecie staropolskich oracji weselnych, Mowy wygłaszane przy oddawaniu wieńca, Hiperteksty 'Wyspy Skarbów’ Stevensona. Współtworzy program telewizyjny Labirynty kultury emitowany na antenie TVP Wrocław.

poeta, prozaik, krytyk literacki. Absolwent polonistyki KUL. Laureat nagród im. Kazimiery Iłłakowiczówny i Fundacji Kultury w konkursie Promocja najnowszej literatury polskiej, został nagrodzony także przez wrocławski oddział Stowarzyszenia Pisarzy Polskich w konkursie na książkowy Poetycki Debiut Roku 2001. Publikował m.in.: w Odrze, Kresach, Czasie Kultury, Akcencie, Studium, FAartcie.

poeta, prozaik, krytyk literacki. W 1990 r. był założycielem Noworudzkiego Klubu Literackiego Ogma. Prowadził warsztaty poetyckie w Studium Literacko Artystycznym na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Członek Stowarzyszenia Pisarzy Polskich. Absolwent filozofii, doktor nauk humanistycznych. Adiunkt w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Wrocławskiego. Laureat nagród im. Marka Jodłowskiego (1994), im. Barbary Sadowskiej (1997), im. Ryszarda Milczewskiego Bruno (1999). W maju 2007 r. został nominowany do nagrody literackiej Nike za tom szkiców krytycznych Rozproszone głosy (2006). Od połowy lat 90. XX w. uważany za najaktywniejszego i jednocześnie kontrowersyjnego krytyka młodej poezji.

artysta plastyk, absolwentka Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. W swoich projektach łączy rozmaitość przestrzeni sztuki. Wielokrotnie nagradzana. Jej wystawy i prezentacje podziwiać można   w kraju i zagranicą. Własne prace z pogranicza sztuk plastycznych, muzyki i teatru prezentowała m.in.: na Międzynarodowym Triennale Tkaniny w Łodzi. Muzyk z wieloletnim doświadczeniem wokalnym. Zajmuje się badaniami przestrzeni głosu – wokalistka zespołu literacko-artystyczno-eksperymentalnego Agnellus. Aktorka Teatru Officium, uczestnik wielu projektów realizowanych przez Ośrodek Badań Twórczości Jerzego Grotowskiego i Poszukiwań Teatralno-Kulturowych we Wrocławiu (obecnie Instytut im. Jerzego Grotowskiego), teatrolog. Pracuje z młodzieżą.

projektant interakcji i user experience. Z zamiłowania projektant systemów identyfikacji wizualnej, książek i akcydensów. W ciągu ostatnich kilku lat zrealizował kilkadziesiąt projektów, m.in.: dla Inicjatywy Wydawniczej Chiazm oraz Wydawnictwa Kiklop (opracowanie graficzne książek Wojciecha Korycińskiego Tajemnice ulicy Pańskiej oraz Niebieskie Zakony).Dyrektor artystyczny kampanii społecznej Jedni z wielu.

znany jako Agnes’band w latach 2000-2009 był wielokrotnie nagradzany na Ogólnopolskich Festiwalach Piosenki m.in. na Spotkaniach Zamkowych w Olsztynie, na Festiwalu Piosenki Artystycznej w Rybniku. Utwory Agnes można było usłyszeć na koncertach organizowanych przez SPP oddział w Łodzi, Łódzką Piwnicę Artystyczną Przechowalnia, Piwnicę Artystyczną Teatru Starego w Krakowie przy ulicy Sławkowskiej, na Festiwalu Dialogu Czterech Kultur w Łodzi, na Festiwalu Apetyt na czytanie w Łodzi, Poezja na murach w Dzierżoniowie, Na moście w Gryfinie, na festiwalu Fama w Świnoujściu… Na płycie Macieja Zembatego pt. Piosenki z trumienki, można znaleźć 5 utworów zespołu (styczeń 2003). Punktem wyjścia do pracy nad utworem jest tekst. Poszukujemy takiego zderzenia słowa i muzyki, które prowokuje nowe sensy. W repertuarze można znaleźć utwory o zabarwieniu rockowym, jazzowym z folkowym kolorytem, także dzieła eksperymentalne, miniatury dramatyczne… Do ulubionych autorów należą Miron Białoszewski, Leśmian, J. Tuwim, F. G. Lorka, Andrzej Strąk, Krzysztof Smoczyk, Wojciech Kądziel

aktorka Sceny Polskiej Teatru w Czeskim Cieszynie. Swoją przygodę z teatrem rozpoczęła w Teatrze Polskim w Bielsku Białej, gdzie debiutowała rolami Ani z Zielonego Wzgórza i Meli w Moralności Pani Dulskiej. Zetknięcie z wielokulturowością Śląska Cieszyńskiego zaowocowało ukończeniem pedagogiki na Uniwersytecie Śląskim. Prowadzi warsztaty teatralne. W teatrze w Czeskim Cieszynie zagrała ponad 100 ról. Bardzo lubi klasykę: Telimena w Panu Tadeuszu, Podstolina w Zemście, a także współczesny dramat irlandzki: Kaleka z Inishmaan, Porcja Coughlan.

aktor związany z Teatrem S. Jaracza w Olsztynie, Teatrem Zagłębia w Sosnowcu, Teatrem Nowym w Zabrzu oraz Sceną Polską w Czeskim Cieszynie. Laureat nagrody im. Leny Starke za rolę Kordiana. Odtwórca wielu ról, min. Grabiec-Balladyna, Filip-Iwona Księżniczka Burgunda, Fiodor-Operetka, Mistrz-Mistrz i Małgorzata, Koczkariow-Ożenek. Współpracuje z TVN.

pianistka, wykładowca Szkoły Muzycznej w Czeskim Cieszynie. Koncertuje w Czechach, Polsce, na Słowacji. Akompaniuje dzieciom i młodzieży podczas koncertów i konkursów. Tradycją stało się cotygodniowe muzykowanie, wspólnie z uczniami w czeskocieszyńskiej kawiarni Noiva. Współpracuje z chórami i teatrem.